“Ik heb geleerd om liever te zijn voor mezelf” Wanneer Marjon de Groot (60) in 2021 van een 2,5 meter hoge trap valt, komt ze ongelukkige op haar achterhoofd terecht. Controle in het ziekenhuis volgt en de arts vertelt haar dat ze een zware hersenschudding of een hersenkneuzing heeft opgelopen. Ze krijgt het advies om een tijdje rustig aan te doen. Het herstel verloopt moeizaam. Marjon: “Alle prikkels kwamen extreem bij mij binnen. Het geluid van de televisie was te hard, ik raakte snel geïrriteerd, was snel moe en had veel last van hoofdpijn. Dit heeft ook invloed op haar werk als specialistisch ambulant hulpverlener bij het Leger des Heils, waarbij ze mensen met multiproblematiek bezoekt.  Marjon: “Ik ging weer cliënten bezoeken, maar als ik een formulier moest invullen voor de administratie, bleef ik vooruit staren en kreeg ik een black-out. Mede hierdoor had ik veel stress. Ik had het idee dat deze klachten onderdeel waren van mijn herstel, maar toen ik ook ging flauwvallen was voor mij de maat vol.”  Op advies van de bedrijfsarts bezoekt Marjon een neuroloog in het ziekenhuis. Die vertelt haar dat de klachten die zij heeft waarschijnlijk niet verdwijnen, waarna ze wordt door verwezen naar Merem Medisch Revalidatie voor een arbeidsrevalidatietraject.

QuickScan, onderdeel van Merem Arbeid “Voordat ik kon starten met revalideren heb ik een QuickScan als onderdeel van Merem Arbeid laten maken bij de locatie van Merem in het Flevoziekenhuis in Almere. De uitslag toont aan dat mijn klachten worden veroorzaakt door het traumatisch hersenletsel dat ik heb opgelopen na mijn val van de trap.” Wanneer Marjon begint met de arbeidsrevalidatie vindt ze het zwaar: “Bij de receptie wachtte ik op mijn behandelaar maar dan was ik al doodmoe van alle prikkels die ik binnenkreeg en dat terwijl ik dan nog moest beginnen aan mijn therapie.” Als onderdeel van haar revalidatietraject sport ze in de gymzaal met andere revalidanten. Marjon wil zich altijd voor 100 procent inzetten, maar er wordt haar een spiegel voorgehouden. “Ik deed zo erg mijn best dat ik steeds boven mijn eigen energieniveau uitkwam. Ze maakt de vergelijking met een matrixbord op de snelweg: er wordt 90 kilometer per uur aangegeven, maar toch rij je 100 kilometer per uur.”

Leer je eigen grenzen kennen Marjon vervolgt: “Bij Merem leerde ik omgaan met mijn eigen matrixbord. Soms moet ik 90 kilometer per uur rijden en soms is 70 kilometer beter. Af en toe moet ik van rijstrook wisselen of de afslag nemen.” Afhankelijk van wat ze doet, moet ze zich aanpassen. Soms kan ze meer doen, soms wat minder of simpelweg even niets. “Je leert bij Merem heel duidelijk de grenzen kennen van je eigen energieniveau.”, aldus Marjon. Vandaag de dag kent Marjon haar eigen grenzen als geen ander en wanneer ze hier overheen gaat, weet ze een oplossing te vinden. Dat betekent ook dat ze soms bewust, op een rustige manier, haar grenzen opzoekt om ze te verleggen om zo iedere dag een stapje vooruit te komen. “Wanneer ik nu aan het werk ben en ik merk dat het even niet goed gaat, neem ik een korte pauze en loop ik naar buiten. Dit is een momentje waarop ik even tot rust kan komen en kan nadenken: ‘waar sta ik nu en wat kan ik doen?’.” Op die manier maakt Marjon steeds opnieuw een plan hoe zij de dag verder kan indelen en zo comfortabel mogelijk kan blijven. Marjon kijkt tevreden terug op haar arbeidsrevalidatietraject bij Merem. “Het voelt heel vertrouwt.”, vertelt Marjon. “Het team van behandelaren werkt nauw met elkaar samen en houdt elkaar goed op de hoogte. Daarnaast was het heel fijn om mensen in contact te komen die in hetzelfde schuitje zitten.” Ook de themabijeenkomsten waren zeer interessant, vertelt Marjon. “Door deze bijeenkomsten leerde ik beter mijn grenzen te respecteren en ze daarnaast te verleggen. Sport speelt daarbij ook een hele belangrijke rol.” “We deden een balspel waarbij je elkaar met een bal moest afgooien. Af en toe hield ik dan pauze, omdat ik merkte dat ik aan het einde van mijn energieniveau was. Toen realiseerde ik me dat ik mijn grenzen kende en weer vol goede moed aan de slag kon met mijn werk.”, vertelt Marjon vrolijk.

Volledige werkhervatting Marjon werkt nu weer volledig, maar kan helaas haar oorspronkelijke functie niet meer uitvoeren. Gelukkig heeft ze een werkgever die altijd met haar meedenkt en samen is gezocht naar een functie waarbij ze minder cliënten op een dag hoeft te bezoeken.  Er is nog één ding wat Marjon graag kwijt wil: “De mensen bij Merem hebben mij geleerd liever te zijn voor mezelf. Je hoeft niet altijd 100 km per uur te rijden. En mooie les die mij weer een gedeelte van mijn leven heeft terug gegeven en die me nog veel verder gaat helpen.” Meer weten over arbeidsrevalidatie? Klik hier.