Een kleine vijf maanden geleden kreeg meneer Kopijn (64) corona. Na een IC-opname van maar liefst tien weken in het Noordwest Ziekenhuisgroep in Alkmaar start zijn revalidatietraject bij Merem. Inmiddels zit hij in zijn negende revalidatieweek. ‘’De eerste twee weken waren echt heel zwaar en vermoeiend. Zowel lichamelijk als mentaal merk je dat je bijna het nulpunt bereikt hebt. Daarna kwam ik in een periode waarin ik behoorlijk wat progressie heb geboekt. Vooral de laatste weken gaat het echt de  goede kant op’’.

Benieuwd naar de vooruitgang die meneer Kopijn heeft geboekt?

Behandelplan meneer Kopijn

''Ik heb de doelstellingen in mijn persoonlijke behandelplan samen met de artsen en behandelaren besproken en opgesteld. Mijn behandelplan bestond uit simpele punten zoals: weer kunnen lopen, zelfstandig douchen tot punten die voor mij persoonlijk ook belangrijk zijn. Zoals koken voor grote groepen. Dat is echt mijn passie’’.

 

Persoonlijke aandacht
''Ik ben heel erg aangenaam verrast door de betrokkenheid en warmte van iedereen hier bij Merem. Zowel van het verplegend personeel, als de therapeuten en de artsen. Heel blij mee ben ik daar mee. Het was heel fijn om de combinatie van, de warme band met het verplegend personeel en de momenten samen in de huiskamer of het gezamenlijke eten met de andere patiënten, te ervaren. Beide zijn heel belangrijk als je intensief aan het revalideren bent.”

Vooruitgang
''Vooruitgang is in mijn optiek niet meer naar het verleden kijken. Vooruitgang is dingen weer kunnen doen waar je zelf het belang van inziet. Het heeft ook met mindset te maken. Je gaat kijken naar alles wat écht belangrijk is. Dat zijn voor mij je gezondheid, familie en vrienden’’.

Trots
''Het klinkt misschien raar, maar ik ben het meest blij met het moment dat ik weer voor het eerst in drie maanden, weliswaar niet zelfstandig, mijn haren kon wassen. Het was zo fijn om na al die tijd weer schone haren te hebben. Want drie maanden je haar niet wassen is echt verschrikkelijk. Daarnaast ben ik enorm trots dat ik  weer zonder hulpmiddelen kan lopen. Ik ben ook enorm dankbaar voor de hulp van mijn partner en familie gedurende het hele revalidatieproces’’.

Gedreven na de revalidatieperiode
‘’Ik heb eigenlijk geen motivatie nodig om gedreven te zijn en om te blijven werken aan mijn herstel. Ik blijf na dit eerste traject ook poliklinisch revalideren bij Merem. Ik heb eerder gezegd dat ik liever niet terugkijk, maar als ik kijk hoe ik was en hoe ik nu ben, dan zit ik misschien op 20%. Maar als ik kijk hoe ik bij Merem binnen kwam én hoe ik nu ben, dan is mijn lichamelijke en geestelijke toestand wel keer vijf keer verbeterd. Wat ik eigenlijk wil is maximaliseren wat ik kan bereiken en ik weet dat ik dat samen met de mensen bij Merem moet doen, alleen red je dat niet’’.

Goede tip
''Blijf hoop houden, blijf vertrouwen houden in jezelf en in je omgeving. En laat je niet weerhouden door de situatie van nu, want aan het eind van het revalidatietraject gaat het echt heel hard de goede kant op. Ik ben heel blij dat ik bij Merem heb mogen revalideren en ik ben trots op mezelf, mede door alle mensen bij Merem die mij enorm hebben geholpen’’.

→ Lees meer Merem verhalen.